DALÍ

"Eu o único que quero ser é Salvador Dalí e nada máis". Houbo poucos artistas ao longo da Historia da Arte que se venderan tan ben a si mesmos como Salvador Dalí. 
A semana pasada inaugurouse no Centro Reina Sofía de Madrid unha gran retrospectiva sobre Salvador Dalí, o gran mestre do surrealismo, e que poderá visitarse ata o 2 de setembro. Expóñense máis de duascentas obras entre pinturas, esculturas e debuxos, de cada unha das súas etapas máis significativas, pero tamén nos achega á súa participación no mundo a fotografía, teatro e cine. Por exemplo, Un can andaluz con Luis Buñuel ou os decorados da película de Hitchcok Recorda (Spellbound).

Comeza cun espazo adicado aos autorretratos e á alusión á figura e á paisaxe, nunha etapa de aprendizaxe do artista, coa súa familia como modelo en moitas das súas obras. Por exemplo, a moza que mira pola fiestra aberta é súa irmá. 

A continuación, a exposición achéganos ao período no cal Salvador Dalí estivo na Residencia de Estudantes de Madrid en 1922, onde coincidiu con Federico García Lorca e Luis Buñuel, entre outros, e onde tamén experimentou con diferentes "ismos" do século XX, como o cubismo e o futurismo. 
Tras este período inicial, Dalí adéntrase no surrealismo. Esta etapa tamén está marcada polo coñecemento de Gala, a súa musa e compañeira de vida. Faise especial fincaé no "método paranoico-crítico" desenvolvido polo artista. Este método baseábase na psicoanálise de Freud. O descobremento de Freud marcará a obra de Dalí, atopando nel a explicación aos seus temores e obsesións: medo ao contacto físico co sexo contrario, medo á castración, medo a impotencia, á morte e á putrefacción. Na súa obra serán frecuentes elementos como as formas fálicas, os saltamontes, o león, as formigas, os reloxos brandos, etc. Desta época son obras como A persistencia da memoria. 

A paranoia, segundo a psiquiatría, é un trastorno mental caracterizado polos delirios persecutorios ou de grandeza. Para Salvador Dalí foi un procedemento creativo para profundizar nas oscuras realidades do subconsciente. Os medos, os instintos ocultos que afloran nos nosos soños, e, con frecuencia, as interconexión das imaxes carece de sentido, aínda que aparecen moi nítidas e reais. Isto trasládao Dalí ás súas obras. Serán habituais as obras nas que aparecen imaxes dobres ou triples, é dicir, respresentacións dun obxecto que sexa, ao mesmo tempo, a representación doutro obxecto diferente. Na sección titulada O Anxelus pódese observar o interse de Dalí pola obra de Millet e o método paranoico-crítico levado á súa máxima expresión. 

A Guerra Civil española, a Segunda Guerra Mundial e a súa estancia en Estados Unidos entre 1940 e 1948 tamén teñen cabida nesta mostra. O conflito internacional e a catástrofe nuclear de Hiroshima e Nagasaki trasforman a obra do pintor. Comeza unha etapa mística e nuclear, tratando temas relixiosos e outros relacionados cos avances científicos da época, mostrándose especialmente interesado nos progresos referentes á fusión e fisión nucleares, como en obras A máxima velocidade da Madonna de Rafael. Agora ben, tamén en Estados Unidos Dalí entra en contacto cun novo público e busca "vender a marca Dalí". Fai portadas para a revista Vogue e colabora con Hithcok ou con Watl Disney.  "Oh, Salvador, agora o sabes, xogando a ser un xenio, chégase a selo!".  

A exposición péchase cuns espazos adicados ao Dalí escritor, teatral e científico (a ciencia e a tecnoloxía acapararon boa parte do seu interese desde os anos 60). Tamén atopamos un oco para o seus happening e performances, novas formas artísticas das cales foi precursor. 

Más de 200 obras en una exposición en el Reina Sofía dedicada a Dalí