domingo, 12 de maio de 2013

SON FELIZ


Deixanme un libro para VER e LER: Soy feliz, no me preocupo ... soy yo quien tiene preocupado al mundo. O seu ilustrador Jimmy Liao é un dos meus preferidos. As súas imaxes transpórtanme a un mundo póetico, a unha ensoñación infantil. Pero non son meramente debuxos amables que nos invitan a recordar os tempos nos que fomos nen@s. Os textos que acompañan cada ilustración están cheos de sensibilidade e poesía. As palabras quedan resoando no oído, entran na mente e retintinean. Acomódanse e quedan alí resoando, mentres a mirada vai devorando as ilustracións dunha nova páxina. 

Me preocupa que haya un país maravilloso esperando a que lo descubramos. Pero no conocemos el camino secreto que lleva hasta allí. 

Me preocupa que el paraíso de la infancia se haya perdido para siempre. 

Me preocupan los vendajes que atan a nuestra imaginación de tal modo que los ojos cristalinos no consiguen ver el arco iris en el horizonte. 

Me preocupa que los gritos de indignación oculten mentiras podridas. 

Me preocupa que las sirenas se hayan sumergido hasta el fondo del mar y ya no vuelvan a cantar. 

La niña quería escuchar los secretos del árbol, y éste le dijo: "La ética profesional me impide revelar los secretos de los demás" Todos los árboles son psiquiatras ... 


La joven oye a la piedra hablar de amor, con firmeza, al agua del lago. La joven oye a la hoja de arce declararse, con suavidad, al cielo. Tienen una capacidad excepcional para oír las palabras de amor de los demás, pero no las propias. 


Ningún comentario:

Publicar un comentario